Trudno jednoznacznie określić okres kiedy u boku człowieka pojawił się pies. Średniowieczne wykopaliska wskazują natomiast jednoznacznie, że tam gdzie odkrywano ślady człowieka pierwotnego, odkrywano również ślady psa. Tak więc pies od zawsze towarzyszył człowiekowi. Naukowcy do dziś nie są zgodni w opinii jak nastąpiło udomowienie psa. Jedni twierdzą, że człowiek świadomie przygarnął szczenię wilka i oswoił go, inni, że oswojenie nastąpiło w sposób samoistny kiedy to dzikie wilki zbliżały się do koczowisk pierwotnego człowieka i w zamian za pożywienie coraz bardziej przywiązywały się do człowieka. Jedno jest pewne - nasz pies, którego gościmy w naszych progach, ma w swoich genach wilka. Z rozwojem ewolucji wilki stawały się coraz bardziej przyjazne człowiekowi i wykazywały chęć wspólnego życia w zamian za obopólne korzyści. Zwierzę pomagało człowiekowi w polowaniach, w pilnowaniu jego koczowiska, a w zamian za to dostawały ciepły kąt do spania i miskę strawy. Z biegiem czasu spojrzenie człowieka na psa zmieniało formę. Zaczynał on widzieć w nim przyjaciela. Wieloletnie bliskie współżycie człowieka z psem spowodowało, że ten drugi uzyskał bardzo wrażliwe ucho na artykułowaną mowę człowieka i bardzo łatwo uczy się rozumieć ludzką mowę, oczywiście w granicach właściwego mu kręgu wyobrażeń. Dzisiaj ludzie wykorzystują psy na różne sposoby: jako psy typowo do towarzystwa, pasterskie, stróżujące, obronne, ratownicze, myśliwskie… Niejednokrotnie nos psi okazał się lepszy od najnowszych technologicznie urządzeń. Dlatego psy tak chętnie wykorzystywane są w policji, straży, ratownictwie… Na świecie jest bardzo dużo ras psów, ale niezależnie od tego jakiego wybierzesz, rasowego czy nie, jedno jest pewne – jeśli poświęcisz psu należycie dużo uwagi i potraktujesz go z troską i zrozumieniem, na pewno po stokroć odwzajemni ci on to wszystko swoim towarzystwem, przywiązaniem, a może nawet stanie się twoim najlepszym przyjacielem? A to jaki będzie twój pies zależy tylko i wyłącznie od ciebie… Anna Majzner, Szkoła dla Psów AIRIS, tel. Zgłoś swój pomysł na artykuł

Wilki nie zaatakują człowieka, instynktownie będą nas omijać. Były jednak wyjątkowe przypadki, w których zwierzęta nie bały się ludzi, bo wcześniej ktoś próbował je udomowić. To

Ślady wilków-jak je tropić: Długość wilczego tropu wynosi 10-13,7 cm, przy szerokości 8-9 cm, u samic długość tropu jest nieco mniejsza: 9–11 cm. Wymiary tylnej łapy są o 1-2 cm mniejsze. Trop wilczy cechuje się zwartym i symetrycznym ułożeniem poduszek palcowych (litera X) i wydłużonym kształtem tropu. Ślad łapy jest duży, przednie pazury są wyraźniej odbite od pazurów bocznych. Poduszka międzypalcowa ma sercowaty kształt. Ciąg tropów wilka jest ułożony w jednej linii, ponieważ odbicie łapy tylnej trafia w odbicie łapy przedniej. Wataha wilków poruszająca się truchtem pozostawia jeden ślad, gdyż kolejne wilki stawiają łapy w trop poprzednich (sznurowanie) Zdjęcia tropów: Tropy gatunków pokrewnych: Tropy wilka na trop psa: Ślad łapy psa jest zazwyczaj mniejszy, bardziej okrągły, boczne palce bardziej wysunięte na boki. Pazury mocniej odbite, trop jest bardziej rozchwiany. Psy zostawiają podwójne tropy, gdyż odbicie łapy tylnej nie trafia w odbicie łapy przedniej. Ciąg tropów cechują częste zmiany kierunku. To tyle na temat "ślady wilków-jak je tropić"

Agresja wilka spod Lubawki, który zagryzł psa w Błażkowej, może wynikać z faktu, że został np. wykluczony ze stada. Ale jeszcze nigdy przez wilka choć wydaje mi się że nieraz ślady

Charakter psa pochodzącego od wilka może być też w dużym stopniu niezależny. Nasz słowacki pies jest pełen energii i nie zawsze podatny na tresurę. Bywa uparty, krnąbrny, a czasem też kapryśny. Nie wykazuje agresji w stosunku do domowników, jednak dzieci mogą go niekiedy wyprowadzić z równowagi. 6yA4QiM. 421 209 484 113 185 104 378 125 267

ślady psa i wilka